hort

Na początek proszę wysłuchać treść listu powitalnego - rzekł Mucuś rozwijając w harmonijkę zawinięty papier. Wnet uczony usłyszał:

Gościu drogi

Zanim wstąpisz w me skromne progi

Pomnij przecie

Kto jest najpiękniejszy na tym świecie

Tak to ja Twój srogi MUC

Najmądrzejszy jako WÓDZ

Spróbuj kod mój umysłowy złamać

A kosteczki Twe mogę połamać

Zionę ogniem już od rana

Taka ze mnie istota cwana

Wielu mędrców tu przybyło

I nie z głodu życie straciło

Zapamiętaj więc kochany

Że nie wrócisz prędko do mamy

Los Twój w gwiazdach zapisany

Z Wielkim Mu na zawsze splątany

Uczony dotarł do stołu i wciągnął się pracowicie na krzesło. Zamajtał nogami w powietrzu, poprawił przyodziewek, ręce położył na kolanach i czekał na rozwój wypadków. Z opuszczoną głową (by nie rozdrażniać zwierza), spod przymkniętych powiek pilnie obserwował najbliższe otoczenie. W zasięgu wzroku miał brzeg drewnianego stołu, kamienną posadzkę, skalne ściany obwieszone zdjęciami w ramkach. Na stole stała jedna świeca. Porcelanowe półmiski na śnieżnobiałym obrusie ukazywały jakąś jaskrawą, dymiącą zawartość o przeraźliwie ostrym, drażniącym zapachu. Pana domu, a właściwie pieczary, nie było w pobliżu i uczony behawiorysta zaczynał mieć jak najgorsze przeczucia.

- Jestem tu jak mysz w pułapce. Bawi się mną, łobuz jeden...

Obok swego nakrycia dostrzegł haftowaną serwetkę, starannie złożoną i przewiązaną niebieską wstążeczką z napisem witaj gościu luby.

Rozwinął ją i rozpostarł na kolanach. Przez chwilę podziwiał kunsztowny wzór, potem zaś stwierdził, że motyw w samym środku jest z czterowierszem. Wrodzona ciekawość sprawiła, że na chwilę zapomniał gdzie i u kogo się znajduje. Wyjął zza pazuchy ulubiony dykcjonariusz, lupę i rozpoczął badania naukowe. Zbliżył tkaninę do oczu, kilka razy coś sprawdził w książeczce, na koniec przesylabizował co następuje:

a z dziewięciu scjentyfików

co szczęśliwie tu przybyło

wnet pozostał tylko jeden

bo się ośmiu powiesiło

Bestiariusz wypadł uczonemu z dłoni. Lupa potoczyła się pod stół. Zeskoczył z krzesła i schylił się, by zebrać cenne przedmioty. Właśnie na czworakach szukał ich na ziemi, gdy rozległ się głos gospodarza.

- Wstydu nie mają! Przyjdzie taki pijany w odwiedziny i kładzie się pod stołem zanim jeszcze przyjęcie się zacznie!

Behawiorysta zerwał się na równe nogi uderzając głową o kant stołu. Następnie wdrapał się pokornie na krzesło i nie podnosząc wzroku wyszeptał cichutko: "przepraszam... przepraszam... Ja jestem całkiem trzeźwy i niepijany... Ja tylko chciałem... Ja nie wiedziałem..."

Właściwie brakuje tylko jeszcze jednego głębszego dla dodania sobie odwagi. Zastanówmy się czy mój szanowny  gospodarz nie zostawił tu przypadkiem jakiejś buteleczki, mini buteleczki, mini, mini. A bo taki jestem dzisiaj wykończony, taki zupełnie nie w formie. Nogi mnie się nie słuchają. Język też jakoś szwankuje. Raz mi za gorąco raz za zimno. Fatalnie! A mamusia mówiła: - Synku tylko dobrze się ubieraj. Kochana mamusia zawsze ma racje. O! Chusteczkę mi włożyła do kieszeni, wyprasowaną i pachnącą.

Po czym uczony starannie wytarł pot z czoła i zachłannie wypił z kieliszka ostatnie krople gorzałki.

A  Mucuś tymczasem  szykował się do biesiady i myślał: - A  może by mu tak suwaną kolacyjkę zafundować. Jak złapie talerz, który mu puszczę po stole to zje. A jak nie to skonsumuje podłoga. A  tak w ogóle to dlaczego jeszcze go tu nie ma przecież raz już wołałem.

Może to trzeba huknąć na takiego, a  nie w kurtuazję się bawić. Co ja jestem gosposia? A może on z tych do,  których trzeba pisemnie zwracać się. Właściwie to czemu nie? Mogę napisać.

Po czym bestia błyskając z uciechy białkami pognała po papier listowny i pióro.

Pppodano, to ppppoodddano, powiedział cicho behawiorysta. Chodźmy. Zbierzmy się i chodźmy. Czemu nie, w końcu. No to idziem. Wstajem i idziem. Trochę mi się głos chwieje. A co tam. Chcieć, to MUC. Co ja gadam, panie święty, co ja gadam. Słowotok mi się zrobił. Idźmy więc!

Po tak przekonującej przemowie, uczony skoncentrował się na utrzymaniu pionu i wyborze prawidłowego kierunku.

- Poprawię tylko image, niech bestia zna mores. Trochę mi się krawatka wyświniła jak leżałem na ziemi, ale poza tym - dobrze jest. Spodnie trzymają kant jak należy, żel na włosach w stanie prawie nieskazitelnym.